میرا عشق صوفیانہ نئیں۔۔

شاعر:نامعلوم 

 میرا روپ عاجزانہ نئیں

 میرا عشق صوفیانہ نئیں۔۔۔

میں بلھا نئیں میں وارث نئیں

میں حبشی نئیں میں فارس نئیں۔۔۔

حقیقت پر مبنی پنجابی نظم

Punjabi Poem

حقیقت پر مبنی پنجابی نظم

کچے ویڑھے کچیاں کندھاں

سانجھاں دےوچ رچیاں کندھاں

کُوڑے محل اُسارے گئے نیں
تھلے نپ کے سچیاں کندھاں

سجن پنڈوں نکلے سی جد
اگ دے وانگر مچیاں کندھاں

اوہنے پِنڈ وچ پھیرا پایا
چاواں نال سی نچیاں کندھاں

ونڈاں پاون والے دسن
کنیاں کُو نیں جچیاں کندھاں

توں کیہ جانے اس دھرتی نوں
خورے کنج نیں پچیاں کندھاں

دل ملے تے ڈھے جانا اے
جو جو وی نیں بچیاں کندھاں

نذیر عباس

جو کرنا سی کر بیٹھا واں ویلے سِر

گلاں باتاں کر بیٹھا واں ویلے سِر

بیڑی وانگوں تر بیٹھا واں ویلے سِر

ویلا لنگھیا تے فِر اکھّاں کھلیاں نیں

میں خورے کی کر بیٹھا واں ویلے سِر

مویا ہاں تے دکھاں کھیڑا چھڈیا اے

چنگا ہویا مر بیٹھا واں ویلے سِر

اوہنے مینوں بے اِتبارا کہنا سی

اَکھّ اِچ ہنجو بھر بیٹھا واں ویلے سِر

خواباں دی اک گٹھڑی اکھیاں چائی سی

خورے کتھے دَھر بیٹھا واں ویلے سِر

ماڑی چنگی تے کی رونا کی ہسنا

جو کرنا سی کر بیٹھا واں ویلے سِر

رو رو کے ہن پیڑاں ہَسَن لگ پئیاں

رو رو کے ہن پیڑاں ہَسَن لگ پئیاں

کتھے ایہہ تقدیراں نَسَن لگ پئیاں

رانجھن وی تے ونجلی چلھے پا بیٹھے

خورے کتھے ہیراں وَسَن لگ پئیاں

نکی نکی گل وی وڈی ہو جاندی

سانوں ایہہ تقصیراں دَسَن لگ پئیاں

پیڑاں دے نل جُسّا بھریا ہویا اے

سکھاں نوں زنجیراں کَسَن لگ پئیاں

خواباں دے ہُن رو رو ہنجو مُکّے ہِن

اکھیاں چوں تعبیراں وَسَن لگ پئیاں

سارے دکھڑے سینے دے نل لائے سَن

ساڈے اُتّے پیڑاں ہَسَن لگ پئیاں